Αγέλες μορφών καλπάζουν ασταμάτητα στης
υπαίθρου
το ελεύθερο βήμα.
Μια φύση στολισμένη, πρόσωπα που λάμπουν στου
ήλιου τις ακτίνες, που γελούν, που
αγαπιούνται.
Ασταμάτητη-ακόρεστη αναζήτηση σε ζωές που
κοσμήθηκαν από του έρωτα τα πλουμιστά
χαϊμαλιά.
Μετάγγιση πάθους αποδιώχνοντας το ψυχρό
βλέμμα
ενός εαυτού.
Αυταπάτη, νοσηρή αίσθηση βγαλμένη από
καρδιές που ποτέ δεν αγάπησαν, που ποτέ
δεν ευλογήθηκαν με την αγάπη των άλλων, που
δεν
βλάστησαν από την υγρασία της.
Κατάξερος κάμπος που αδυνατεί να ζήσει μορφές
ανθρώπων.
Στέγνωσε το πάθος που συντηρούσε σκέψεις,
της επιθυμίας τα έργα θέριεψαν.
Ένα σφιχταγκάλιασμα, λίγες στιγμές σε ταξίδι
με ναύλα
των ματιών τη δέσμευση.
Μια φυλακή σκοτεινή η απουσία.
Πρώτη
δημοσίευση: Ποιητικό Ημερολόγιο 2012 από τις εκδόσεις Ιωλκός.
Θερμές
ευχαριστίες στο μουσικολόγο, κριτικό μουσικής και θεάτρου
κ.Κωνσταντίνο
Καράμπελα - Σγούρδα.