ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

Σε κοινή θέα εκθέσαμε τη γύμνια μας
όταν η αλήθεια αντίκρισε τον ήλιο.
Κρύσταλλοι δεμένοι με χρυσό κι ασήμι,
κόσμημα στο λαιμό της πληρωμένης πόρνης.
Χαρίστηκε σ’ ένα κόσμο
που αναζητά τον πλούτο σε ματόχαντρα.
Απαξιώθηκε η ζωή
και ξεπουλήθηκε στα σκλαβοπάζαρα
για μια ουγγιά ματαιοδοξία.
Τώρα κοιτάμε τον ορίζοντα,
προσμένοντας να επαναπατριστεί
ο εξορισμένος μας εαυτός.
Στη φτώχεια της εποχής τραγούδι
έγινε η απληστία που επαιτεί τώρα η ίδια
στημένη στη γωνία.
Τα χέρια άδειασαν από νομίσματα
και τα μυαλά από όνειρα.
Μα κι ψυχές μας στέρεψαν
κι ύστερα γέμισαν βρομόνερα.

ΚΤΗΤΙΚΗ ΑΝΤΩΝΥΜΙΑ

Το παραμιλητό των αισθήσεων
αντηχεί στη βουβή λογική.
Οι αγκαλιές γέμισαν
από αγκάθια
και τ’ αγκάθια, γλυκόξινα μούρα.
Ασυνάρτητες λέξεις
κι ύστερα σιωπηλός κόσμος.
Νωρίς δύει ο ήλιος της ημέρας
μα η ανατολή πεισματάρα έφηβη.
Ξεφυλλίζω το λεξικό
γυρεύοντας την κτητική αντωνυμία.
Κυνηγητό στα καλντερίμια
του μυαλού,
κυνηγός το πνεύμα που απέδρασε.
Κτήμα μου, χέρσο χωράφι
η κάθε λέξη που ανταλλάχτηκε.
Ενέχυρο για λιγοστά χαρτονομίσματα.