Δευτέρα 16 Σεπτεμβρίου 2013

ΤΟ ΠΑΤΗΤΗΡΙ

Αποσύρθηκε η μνήμη μου,
τα αρώματα του Σεπτέμβρη
με ταξιδεύουν στα παιδικά μου χρόνια.
Ξυπόλητος στο πατητήρι,
πόδια που ως τότε δεν πάτησαν
σε δρόμους δύσβατους.

Κόφες γεμάτες τσαμπιά,
η μυρωδιά του μούστου
μεθά την παιδική μας αθωότητα.
Κι άλλα παιδιά ήμασταν,
κλήματα που έγιναν αμπελώνες.
Γέλια, χαρά,
στιγμιότυπα του χρόνου,
βαμμένα με το χυμό
των σταφυλιών.

Ο θόρυβος τρομάζει
την αναπόληση μου.
Συνεχίζω το δρόμο μου
όχι όμως με πόδια γυμνά.
Γυρίζω κοιτώντας πίσω,
μόλις που ακούω από μακριά το βρασμό.
Βαρέλια γεμάτα μούστο
που ωριμάζει, ιεροτελεστία!
Εικόνες, ονοματοδοσία  με πυρογραφία
στης καρδιάς τα ξύλινα βαρέλια.

Δευτέρα 2 Σεπτεμβρίου 2013

ΚΑΤΕΥΟΔΙΟ

Νοσταλγικός περίπατος
πάνω  στ’ αποκαΐδια του καλοκαιριού.
Τα γυμνά μας πόδια
μαυρίζουν από τις στάχτες του.
Στιγμές, κελαϊδίσματα του χρόνου,
που τα πρωτοβρόχια
μετέτρεψαν σε χρώμα
μουτζουρώνοντας το φθινοπωρινό ορίζοντα.
Σώπασαν οι μπουρούδες,
στέκουν αποσβολωμένες στη συναυλία των βροντών.
Άνθρωποι διαβάζουν τις τελευταίες σελίδες
των βιβλίων. Προτού αυτά κλείσουν
ανάμεσα τους σαν σχολικά φυτολόγια
τις αναμνήσεις του καλοκαιριού.

Κυριακή 1 Σεπτεμβρίου 2013

ΜΑΡΤΥΡΙΚΟ ΕΓΚΩΜΙΟ

Στις πέτρες αυτές τις ιερές
που καθαγίασε ο θρήνος των μαρτύρων,
αφήνει τα  σημάδια του ο ήλιος.
Κιτρινισμένες σελίδες ιστορίας
 που παρασέρνει ο άνεμος του Αιγαίου πελάγους,
σελίδες γεμάτες στίγματα από δάκρυ.

Λείψανα μαρτυρικά
λιπαίνουν της πίστεως τον αμπελώνα.
Μνήμες μορφών
που έγιναν φως και εύοσμο θυμίαμα.
Μικράς Ασίας γη θυσιαστήριο, Αγία Τράπεζα.

Ζεστό το αίμα και μέσα του
βουτηγμένα μαντήλια,
οικογενειακά κειμήλια,
φυλαχτά της γενιάς της δικής μας.

Η αυγή στεφανωμένη
της Κυριακής εκείνης, ακόμη μια
ατέλειωτη λειτουργία ,
ένα άψαλτο χερουβικό.
Τα ιερά προσκύνησαν το γενναίο μάρτυρα,
κείνος έδωκε ότι είχε απομείνει
απ’ το λαό αυτό.
Έδωσε ψυχή και σώμα.


-------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ένα ποιητικό εγκώμιο στον Άγιο Νέο Ιερομάρτυρα Γεώργιο Καρασταμάτη που την Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου 1922 παραδίδει τη ψυχή του στα χέρια του Θεού που τόσο αγάπησε και υπηρέτησε.
Οι Τσέτες τον σφαγιάζουν μπροστά από την Ωραία Πύλη του ναού των Αγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων του χωριού Αγία Παρασκευή της Κρήνης ( Τσεσμέ ) της Μικράς Ασίας, καθώς τελούσε τη Θεία Ευχαριστία μόνος του. Υπήρξε το μοναδικό θύμα του χωριού εκείνων των φοβερών ημερών του ελληνισμού στη γη της Ιωνίας. 
Εύοσμο άνθος που σκορπά την ευωδιά του στη σημερινή δύσοσμη εποχή.