ΝΟΘΟ ΠΑΙΔΙ

Λιγόστεψε το φως,
μετά εισέβαλε η νύχτα,
νόθο παιδί της μέρας μου είπανε είναι.
Κρυφοί διαβάτες,
σιωπηλοί πεζολάτες  που ασημώνουν
καθώς ζυγώνουν και αλαργεύουν .

Ένα άκλαυτο δάκρυ,
αστείρευτο, που δείχνει δρόμο στο φεγγάρι.
Ψωμί  λειψανάβατο που ξέμεινε,
μεσιακό λάφυρο του χθες και του αύριο.

Στενάχω ως ότου βγω στο ύψωμα
ύστερα λιγόστεψε το φως,
μετά εισέβαλε η νύχτα,
νόθο παιδί της μέρας μου είπανε είναι.