ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΤΑΞΙΔΙΩΤΗΣ

Σαν έφυγε ο Αύγουστος
λες και σκόρπισε πίσω του φιλέματα.
Ασήμωσε την θάλασσα ολάκερη στο διάβα του.
O ήλιος φανερώνει τ’ ασήμια.
Μονολογώ σαν βλέπω τούτο τον πλούτο
να διαφεντεύει η θάλασσα η άκληρη.
Αλαργεύει η γη μέρα τη μέρα,
σαν τις ψυχές μας που πέταξαν μακριά.
Έμειναν ανήλιαγες
κι όταν στέρεψαν τα μάτια από δάκρυ
δίψασαν και αυτές.
Όλος ο κόσμος μάζεψε από τούτα τα νομίσματα.
Πίστεψε σε μια αξία κάλπικη,
μα είναι οι ζωές μας γυμνές και κνώδαλα.

ΣΒΟΥΡΕΣ

Βιβλίο ξεχασμένο στη σοφίτα.
Μες  στις σελίδες του γραμμένα μυστικά.
Λόγια στοιβαγμένα μαζί με τα λιγοστά μας υπάρχοντα.
Σε κάθε του πρόταση το αύριο και το χθες μαζί,
μάχονται για κάτι που δεν τους ανήκει
και αυτό είναι η ίδια η ζωή.
Σβούρες στο πλακόστρωτο στροβιλιζόμενες
γύρω από τον άξονα της φαντασίας.