ΤΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ ΤΟΥ ΝΩΕ

Φτερούγισα απ’ την κιβωτό του Νώε
γυρεύοντας να βρω το δίκιο του ουρανού.
Μέρες τ’ αναζητούσα,
ύστερα  δίψασα από την άλμη του κόσμου.
Να πιω καθάριο νερό
από των λόγων Του θέλησα.
Στάθηκα σε μια μαρμάρινη κρήνη
Γεύτηκα τις αλήθειες Σου
και πάλι πέταξα γυρεύοντας.